Agora tócame a min
dicir unhas palabras para poder despedirme de vós.
Quería comezar
agradecendo as familias a confianza depositada ao longo destes tres anos.
Espero que perdoedes os meus erros, pero grazas, grazas por axudar en cada
momento, por motivar a querer seguir aprendendo xunto aos meus nenos.
Así que grazas,
grazas a cada un de vós. Grazas: Elena, Andrés, Irene, Nacho, Martín, Aroa,
Alberto, Martina, Laura, Sofía, Nada, Ivo, Fátima, Yago e Ainoa. Grazas por que
con vós aprendín que hai persoas polas que vale a pena derretirse, que todo é
posible incluso o imposible, que o camiño correcto non é sempre o mais fácil.
Grazas por cada bico, por cada Profe Silvia te quiero e sobre todo grazas por
facer que por moi difíciles que fosen algúns días sempre me decides que non
queredes verme triste, grazas por darme todo a cambio de nada e grazas por ser
capaces de quitarme todos os días un sorriso.
Cando falo con
coñecidos desta profesión, din que pintando e coloreando o día pasa rápido,
pero sabedes que? Non teñen nin idea de todo o que xuntos podemos facer e
crear, de que dende os dinosauros a Australia hai todo un mundo por percorrer e
que incluso chegamos ata Marte.
Quero ser breve,
clara e concisa e quero que sempre lembredes isto que vos vou a dicir
-
Buscade sempre o mais vital
-
Que ohana significa familia e familia e estar
xuntos
-
Que todos tedes algo que vos fai diferentes
-
Lembrade sempre que por moito que voedes sempre
seguiredes xunto a min.
Espero que pasen os
anos e que vos teñades a mesma sensación de cando recordo eu a miña mestra de
infantil.
QUÉROVOS MOITO.
ATA SEMPRE "MEUS" NENOS. MILLÓNS DE GRAZAS